Jest to zimowa dyscyplina sportowa, która zdobyła dużą popularność głównie na starym kontynęcie, czyli w Europie. Do tego również pojawiła się w Japonii oraz w Stanach Zjednoczonych. Jest to sport łączący skoki oraz biegi narciarskie, a powstała już w XIX wieku i jak sama nazwa wskazuje w Norwegii. Pierwsze zawody zostały zorganizowane 12.02.1879 roku przez Christiania Skiklub w Ullern. W pierwszej formie składał się z biegu na 4km oraz jednego skoku, który nie był oceniany względem długości, ale stylu w skali od 1-5 punktów. W tej miejscowości były organizowane do 1892, ponieważ później zostały przeniesione do Holmenkollen, gdzie do tej pory odbywają się największe zawody w Norwegii, na które przybywa mnóstwo kibiców z całego kraju i nie tylko. Na początku biegł odbywał się stylem klasycznym, natomiast wraz z rozwojem dyscyplin postanowiono przejść na technikę dowolną. Natomiast w skokach w lata 80 tych wprowadzono już nową technikę lotu, czyli w literę "V" co zapewniało dłuższe i jednocześnie bezpieczniejsze skoki. Kombinacja Norweska znalazła się również na pierwszych zimowych igrzyskach olimpijskich w Chamonix. Polegały one na oddaniu jednego skoku z dużej skoczni oraz biegu na dystansie 18km. Zwycięzcą został oczywiście norweg Thorleif Haug. Natomiast pierwsza edycja Pucharu Świata w kombinacji norweskiej odbyła się w sezonie 1983/1984, kiedy wygrał ponownie norweg, jednak tym razem Tom Sandberg.;W lutym 2007 roku Maciej Kot zwyciężył w zawodach FIS Cup w Zakopanem. Polakom w kombinacji na olimpiadzie udało się zdobyć tylko jeden medal, a wywalczył go Franiszek Groń w 1956 roku podczas Igrzysk w Cortina d’Ampezzo, gdzie zajął 3 miejsce za Norwegiem Sverre Stenersenem i Szwedem Bengtem Erikssonem. W zawodach Mistrzostw Świata udało się to w Falun w 1974 roku Stefanowi Huli, który także zajął trzecie miejsce. A w Pucharze Świata drugie miejsce w 21stycznia 1989 roku zajął Stanisław Ustupski w Breitenwang i to jedyne nasze dokonania medalowe w tej dyscyplinie.
RODZAJE KONKURENCJI:
GundersenJest to obecnie podstawowa konkurencja w Pucharze Świata, Mistrzostwach Świata, jak i na Igrzyskach Olimpijskich. Składa się z dwóch serii skoków na dużej lub normalnej skoczni oraz biegu na 15 km. SprintW przypadku sprintu rozgrywana jest jedna seria skoków, a trasa biegu wynosi 7,5 km. W Pucharze Świata pierwsze zawody w sprincie rozegrano w sezonie 1996/1997. Na mistrzostwach świata sprint zadebiutował w 1999 podczas Mistrzostw w Ramsau am Dachstein. Od sezonu 2008/2009 sprint połączony został z Gundersen, więc zawodnicy oddają jeden skok i biegną na 10 km.
Bieg masowyNa początku był to bieg na 10 km ze startu wspólnego. Zwycięzca otrzymuje 120 punktów, a kolejni odpowiednio mniej zgodnie ze stratami czasowymi, jakie ponieśli (przelicznik to 1 minuta = 15 punktów). Następnie przechodzimy do skoków, podczas których nie jest oceniany styl. Natomiast są ujemne punkty za brak telemarku oraz upadek. Do drugiej serii kwalifikuje się 30 najlepszych zawodników po biegu i serii pierwszej łącznie..
Zawody drużynoweOd sezonu 2011/2012 sprint drużynowy powrócił do Pucharu Świata jako drugi format zawodów. Pierwszym rozwiązaniem jest rywalizacja, podczas której każdy członek czteroosobowej drużyny oddaje jeden skok. Punkty drużyny przeliczane są na stratę w czasie podobnie jak w metodzie Gundersena, z tym że 45 punktów straty to 1 minuta w biegu. Bieg odbywa się sztafetowo i każdy ma do przebiegnięcia 5 km.