Skocznia narciarska - czym tak naprawdę jest? >> Skoki Online >> Menadżer skoków narciarskich

Skocznia narciarska to obiekt, na którym odbywają się zawody w skokach narciarskich oraz kombinacji norweskiej. Skocznia narciarska rozpoczyna się od belki startowej, a kończy długim dojazdem. W skokach narciarskich istnieją trzy rodzaje skoczni: normalne, duże oraz “mamucie”, czyli skocznie przeznaczone do lotów narciarskich. Wybudowanie skoczni narciarskich pierwotnie miało służyć tylko do rywalizacji o miano najlepszego skoczka narciarskiego. Przeważnie budowle powstawały w górach. W perspektywie czasu potężne obiekty budowano również w innych warunkach oraz wykorzystywano również do innych celów.

Na kompleks skoczni narciarskiej składa się kilka elementów. Oglądając skoki narciarskie w telewizji może niekoniecznie zwracamy uwagę na takie rzeczy. Dla większości kibiców skocznia narciarska to rozbieg oraz odjazd po wylądowaniu zawodnika. Kto tak myśli, ten jest w wielkim błędzie! Poniżej poszczególne elementy, bez których nie powstanie obiekt do uprawiania skoków narciarskich.

Belka startowa - to ona określa z jakiej długości najazdu będzie skakał zawodnik. Im dłuższy najazd tym większa prędkość na progu. Sędziowie regulują belkę startową raz w dół raz w górę. Zależne jest to od warunków atmosferycznych, aby skoki były bezpieczne dla zawodników. Jeżeli belka jest zmieniana w trakcie serii punktowanej, to zawodnicy otrzymują lub mają zabierane punkty już na starcie.

Rozbieg - ma określone zasady, które musi spełniać. Nachylenie 30-40 stopni, zakończony jest progiem o nachyleniu 10–11 stopni.

Próg - nachylenie 10-11 stopni, w tym miejscu zawodnik wybija się do skoku.

Bula - jest to fragment skoczni znajdujący się tuż za progiem. Ten fragment zawodnik powinien przelecieć, jeżeli ma uważać skok za udany. Wylądowanie na buli oznacza, że skok był niepoprawny lub tuż za progiem pojawiły się jakieś niespodziewane podmuchy wiatru.

Punkt K (Punkt Konstrukcyjny) - punkt ten służy do oceny długości skoku. Jeżeli zawodnik wyląduje w Punkcie „K”, otrzymuje 60 punktów (120 punktów w przypadku konkursów na skoczniach mamucich). Jeśli go przeskoczy, otrzymuje punkty dodatkowe, a w przypadku wcześniejszego wylądowania są one mu odejmowane.

Punkt HS - określa rozmiar skoczni i jest to punkt, który wyznacza granicę bezpiecznych skoków. Skoki powyżej Punktu HS nie powinny mieć miejsca, ponieważ są niebezpieczne dla zdrowia zawodnika.

Linia choinek - jest to linia z małych “choineczek” zwana również linią upadku. Do tego momentu zawodnik jest oceniany, nie może upaść, podeprzeć czy zachwiać skoku, ponieważ sędziowie odejmują punkty. Za linią choinek może wydarzyć się już wszystko, bo nie jest to oceniane przez sędziów.

Dojazd - teren, gdzie skoczkowie wyhamowują skok oraz odpinają narty. Dojazd kończy się drzwiami wyprowadzającymi poza teren skoczni.

Międzynarodowa Federacja Narciarska FIS SKI wyróżnia pięć typów skoczni narciarskich. Najważniejsze zawody odbywają się jednak na 3. Skoczni normalnej, której punkt K umiejscowiony jest w okolicach 90-go metra. Walka o medale na Mistrzostwach Świata, czy Igrzyskach Olimpijskich odbywa się między innymi na skoczni normalnej. Najczęściej zawody Pucharu Świata przeprowadzane są na skoczniach dużych. Są to skocznie narciarskie o punkcie konstrukcyjnym położonym w okolicach 120 m. Rywalizacja na tego typu obiektach jest bardzo wyrównana. Jak podkreślają zawodnicy, najbardziej lubią skakać na skoczniach do lotów narciarskich. Są to bardzo duże obiekty, których na świecie jest tylko kilka. Punkt K takich obiektów to często nawet 200 metrów. To właśnie na “mamutach” mamy przyjemność oglądać najdłuższe loty w historii skoków narciarskich.

Największą skocznię na świecie mają Norwegowie. To na słynnym Vikersundbakken odnotowano rekord świata w długości skoku, który wynosi 253,5 m i należy do Stefana Krafta. Mamuci obiekt mają również Niemcy, Austriacy i Słoweńcy, gdzie tradycyjnie kończony jest sezon PŚ. Kiedyś zawody lotów narciarskich odbywały się również w Czechach. Natomiast w Stanach Zjednoczonych mamy do czynienia z “pół mamutem” i skoczni o punkcie konstrukcyjnym 145 m, całkiem nietypowej.

W Polsce najbardziej popularną skocznią jest zdecydowanie Wielka Krokiew w Zakopanem. Corocznie najlepsi skoczkowie świata przyjeżdżają na zawody do Zakopanego, ale nie tylko. Zawody PŚ odbywają się również na skoczni im. Adama Małysza w Wiśle. To najbardziej znane obiekty w naszym kraju. Co ciekawe najwięcej skoczni kwalifikowanych przez FIS ma Polska! Skocznie narciarskie można spotkać również w Turcji, na Węgrzech, czy w Hiszpanii.

Budowa skoczni narciarskiej wymaga zagospodarowania dużego terenu, jest również bardzo wymagająca pod względem finansowym. Aby zapobiec budowie niebezpiecznie dużych skoczni FIS wprowadziła „regułę 135 metrów”, która ustala, iż maksymalna różnica wysokości między progiem, a punktem „HS” nie może przekroczyć 135 metrów.